rzucają nowe światło na Polskę i na ruch
oporu.
Książka prof.
Joshua Zimmermana o polskim podziemiu w
czasie II wojny światowej.
Amerykański Żyd,
trzecie pokolenie, urodzony w
Kalifornii, Joshua Zimmerman, był wychowany w nietypowym stosunku do Polski.
Większość Żydów w
USA, których rodzice lub dziadkowie wyemigrowali z Polski i ci, którzy przeżyli Zagładę, słyszeli przerażające
historie o anty- semickich Polakach.
Zimmerman tego nie słyszał. Jego dziadkowie przyjechali ze wschodniej części
Polski, gdzie mieszkało przez wieki
najwięcej Żydów na świecie,
dziesięciolecia przed „Shoah”
(zagładą). Gdy mówili o II wojnie
światowej i Holocaust (zagładzie), koncentrowali się na roli Niemców jako oprawców. “Nie mówili o rodowitych Polakach” wspomina
Zimmerman, który ma 48 lat i jest
profesorem Studiów Historii
Wschodnio-Europejskich Żydów oraz Zagłady na Uniwersytecie Yeshiva.
Aż tu pewnego razu, podczas kursu na uczelni
na temat “Shoah”, żydowski student, którego dziadkowie byli z Polski stwierdził, że Polacy byli tak
źli “jak Niemcy.”
Podczas
późniejszego wyjazdu do Polski,
Zimmerman spotkał osoby, które przeżyły
wojnę i mówiły mu o bohaterskim ruchu oporu, o
Armii Krajowej. Wtedy też przeczytał w New York Times nekrolog żony
łowcy-nazistów Simona, w którym opisano
jak ona przetrwała w okupowanej przez Nazistów Polsce “dzięki pomocy polskiego podziemia .”
“Książka
narodziła się tego dnia” powiedział Zimmerman, siedząc w swoim pokoju na
Uniwersytecie Yeshiva, otoczony przez książki o żydowskich doświadczeniach w
Polsce. Mówi, że egzaminował prawdę o stosunkach pomiędzy ruchem oporu a Żydami
w czasie II wojny światowej. Czy członkowie
Armii Krajowej — AK, jak popularnie jest nazywana w Polsce — to święci czy grzesznicy?
Rezultatem badań
jest niedawno wydana książka “Polskie Podziemie i Żydzi, 1939-1945” (Cambridge
University Press),studium które przynosi świeże spojrzenie na czas upamiętnienia Nocy Kryształowej “ Musiałem to zobaczyć z dwóch stron,”
powiedział Zimmerman.
Dla większości
Żydów, to nie jest jakieś nieprzeniknione
pytanie historyczne. Polska była przed wojną domem dla 3.5 milliona
Żydów i miejscem o największej liczbie Nazistowskich obozów śmierci. Zachowanie
się podziemia i AK było
odzwierciedleniem tego co stało się Polskim Żydom pod okupacją niemiecką, i to
stało się przedmiotem wiary dla większości Żydów poza Polską, że Polacy
zachęcali lub wspomagali wysiłki Nazistów w unicestwieniu żydowskiej populacji.
Zimmerman przez 9
lat zbierał materiały do książki, która liczy prawie 500 stron. Mieszkał w Polsce rok, studiował język i kulturę, przeprowadzał wywiady ze
starzejącymi się członkami AK i Żydami,
którzy zawdzięczają swoje życie członkom podziemia, przeczesywał archiwa, które stały się otwarte dla
historyków po upadku komunizmu, ćwierć
wieku temu. Robił też badania w Izraelu i Anglii.
Książka
Zimmermana na niektórych stronach stawia wyzwania i zaprzecza, a na innych wzmacnia, często panujące przekonanie o
polskim ruchu oporu i jego stosunku do polskich Żydów w czasie wojny.
"Taka (jak
ta –przyp.zk) książka odgrywa główną rolę" w zrozumieniu postaw Polaków
wobec Żydów pod okupacją hitlerowską,
powiedział ekspert Holokaustu i autor Michael Berenbaum. "Im więcej
informacji otrzymujemy, tym bardziej możemy [zrównoważenie] osądzać."
Większość
Polaków, w opinii większości Żydów, zachowywała się w sposób, który w dużej
mierze wahał się od zimnej obojętności do ognistej nienawiści. W Saul
Friedlandera epickim studium Holokaustu z 2007 r. "Lata Zagłady: nazistowskie
Niemcy i Żydzi 1939-1945" (Harper Perennial), "charakteryzuje
perspektywę żydowską, że Polacy byli wrogo nastawieni do Żydów, że polski
patriotyzm i nacjonalizm są równe antysemityzmowi. Armia Krajowa nie była
początkowo chętna, żeby pomagać partyzantom żydowskim, bo dominował w polskiej
myśli, pogląd, o "podejrzanych lewicowych i pro-sowieckich skłonnościach w
ŻOB (Żydowskiej Organizacji Bojowej)",
głównej grupy partyzanckiej żydowskiego podziemia.
Pisze o
oddziałach AK przyjmujących Żydów do swoich szeregów, dostarczających
broń, pieniądze i szkolenie dla
żydowskich jednostek partyzanckich, organizujących, ostatecznie nieudaną, próbę
zburzenia muru getta warszawskiego na początku powstania w getcie w 1943 roku,
potępiających Polaków szantażujących Żydów i rabujących
mienie żydowskie, ratujących Żydów z narażeniem życia członków AK ,
pomagających założyć Komitet Pomocy Żydom (Żegota), utrzymujących kontakty od
czasu do czasu z ŻOB, wysyłających potajemnie członków do gett i obozów
koncentracyjnych, narażając ich życie, żeby przez te relacje (naocznych
świadków- przyp. zk) nagłaśniać żydowski
los w prasie podziemnej wydawanej przez rząd na uchodźstwie.

Książka
Zimmermana oferuje zrównoważoną perspektywę ...
Popularne
poparcie dla Żydów w Polsce zmniejszyło się po wyzwoleniu, gdy wydało się
prawdopodobne, że wojska radzieckie będę okupować kraj; panowała powszechna
obawa, że Sowieci narzucą znienawidzone rządy komunistyczne, które wielu
Polaków utożsamiało z Żydami.
Polska i Rosja
będąc sąsiadami były wrogami przez wiele lat swojej historii; Polska,
z większością społeczeństwa katolickiego, nienawidziła ateistyczny komunizm; Żydzi polscy, którzy początkowo przyjaźnie witali Armię Czerwoną w 1939 roku jako uwolnienie spod panowania antysemickiego i jako bastion przeciwko Trzeciej Rzeszy, byli postrzegani przez wielu nie-Żydów jako nielojalna piąta kolumna.
z większością społeczeństwa katolickiego, nienawidziła ateistyczny komunizm; Żydzi polscy, którzy początkowo przyjaźnie witali Armię Czerwoną w 1939 roku jako uwolnienie spod panowania antysemickiego i jako bastion przeciwko Trzeciej Rzeszy, byli postrzegani przez wielu nie-Żydów jako nielojalna piąta kolumna.
"To badanie odświeża dowody historyczne i
zmienia nasze rozumowanie ... przedstawiając kompleksowe podejście do różnych
typów zachowań wobec Żydów w różnych momentach w czasie wojny oraz w różnych
regionach okupowanej Polski", Zimmerman pisze. "Zgadzam się, że
dlatego, że Armia Krajowa była organizacją zrzeszającą wiele odmiennych
polskich organizacji licząca ponad 300.000, ze wszystkich regionów, od
socjalistów do narodowców, jej postawa i zachowanie w stosunku do Żydów była
bardzo zróżnicowana." "To, że
AK uwolnił 398 Żydów z niewoli niemieckiej jest prawie nieznane."
Zimmerman mówi również o roli bojowników
żydowskich w feralnym Powstaniu Warszawskim 1944 roku – pobliska Armia
Czerwona nie reagowała, gdy Polacy byli
dziesiątkowani przez mających przewagę liczebną Niemców i stolica została
zrównana z ziemią.
Zimmerman mówi,
że jego książka, przedstawiając obie strony obrazu wojennego, "Ma
potencjał przyczynienia się do pojednania polsko-żydowskiego." Mówi, że
jego własne małe dzieci, gdy podrosną, usłyszą również obie strony. Powie im o "dziedzictwie
antysemityzmu" w Polsce. [czy powie im również, skąd się ono wzięło ? –
przyp. zk]
I będą uczyć się,
“że w Polsce było bardzo wielu dobrych ludzi, nadzwyczajnych Polaków, którzy ryzykowali swoje życie, by ratować
Żydów.“
Joshua Zimmerman
będzie dyskutował na temat swojej książki
w poniedziałek, 21 grudnia o 3 PM, w YIVO, 15 W. 16th St., na Manhattanie.
w poniedziałek, 21 grudnia o 3 PM, w YIVO, 15 W. 16th St., na Manhattanie.
artykuł skrócił i przetłumaczył na język polski Zbyszek Koralewski
recenzja książki (po ang.) :
No comments:
Post a Comment